Mijn eerste Jacob: over hoe het begon

Wie naait er tegenwoordig niet?
Want is het niet: "ontzettend gemakkelijk", "als ik het kan, kan iedereen het!!!", "Gewoon zonder handen, roeffffff, je naaimachine doet de rest". Jaja, dat zeggen ze wel, en dan ben ik een ontzettende kluns waarbij het niet lukt dus?
Met die gedachte en de excuses als "geen tijd" en "al genoeg hobby's", heb ik me altijd sterk gehouden dat ik NIET aan het naaien zou slaan.


Maar dan belde mijn moeder, ze was op een stoffenbeurs, en 'Of ik geen naaimachine als kerstcadeau wilde'.
Euhm, moeten we daar over nadenken? JA IK WIL!!!






Toch was het even wachten tot die eerste echte naaisels er aan kwamen. Ik had wel al vast het patroon besteld van de  Jacob-broek, want die stond al heel lang bovenaan op mijn 'to sew toplist'
En op een stoffenparty kocht ik voorzichtig die eerste stofkes.

Maar hoe mooier de stof, hoe meer schrik ik heb om er in de knippen.

Om de knipschrik te overwinnen zocht ik eerst naar mooie kringwinkelstofjes en zocht ik naar patroontjes die zo mogelijk nog gemakkelijker waren dan de Jacob-broek.


En zo kwam ik uit op deze broek



een broek voor Helena, want het kind verzuipt in de rokken en kleedjes. De broek bestaat uit 2 patroondelen, één voor voor- en achterkant en één voor de zakken. Meer basic kan je het niet verzinnen.
Voor de stof telde ik 80 eurocent neer. Als ik daar eens wat misknipte, hoefde ik al vast niet in tranen uit te barsten.

Tijd voor een level-up:
De Jacob:
Eens je de handleiding wat beter bekijkt, zie je meteen dat ook absolute klunzen dit kunnen maken.
Ik vond een mooie blauwe ribfluweel in de kringwinkel voor 1,80 euro en dus met veeeeeel knipfoutmarge.
Met de handleiding word je er zo doorheen geloodst.



('t was rode dag op school, dus de rode neus is niet van het vechten of kleuren, maar we hadden hem zo mee gekregen van school en ja, hij had een rode broek aan)

Tijd voor een 2de level up:
de Jacob in 'echte', in de stoffenwinkel gekochte stof







en toen waren we vertrokken...

letterbakken

Een hele poos geleden maakte ik voor de dochter een letterbak, of beter gezegd, ik knapte een letterbak die ik gescoord had in de kringwinkel op.

de letterbak past ook gewoon perfect bij de kast die ik kort daarvoor voor haar opknapte, ook een exemplaar dat ik scoorde in de kringwinkel. (net zoals de rest dat je ziet op de foto)

Bovenstaande kast en letterbak zijn opgeknapt met spuitlak en plakfolie, gekocht op www.tafelzeil.com . maar je kan ook behangpapier gebruiken, servieten (enkel dat ene laagje met de print op), inpakpapier, ...

Nu heb ik een vriendin die recent verhuisd is. Haar huis is onwaarschijnlijk prachtig aangekleed. Overal het perfecte behang en het perfecte kleurtje aan de muur, de perfecte meubels, accessoires, alles past helemaal in het geheel, het is af. Ik kan alleen maar dromen dat ons huis ooit zo mooi aangekleed zal zijn. Het hoeft niet eens persé zo mooi te zijn (dat is niet te evenaren volgens mij), ik zou al ongelooflijk happy zijn, als ons huis helemaal aangekleed is vanbinnen.

Maar dus, die vriendin had met Kerstmis cadeautjes voor ons hele gezin en ze had tot mijn grote vreugde onder andere het behangpapier van haar kindjes hun kamers gebruikt als inpakpapier. De perfecte papiertjes voor mijn letterbakjes in de kelder.

En deze week had ik tijd. Elke avond een beetje. (de roze was al gelakt)
Eerst afschuren (je kan die latjes meestal uit de letterbak halen, dat maakt het werkje een pak gemakkelijker), en dan in een aantal lagen lakken. De vriendin, verfexperte, zou zeggen: 'Eerst primer hé meiske'. Dat deed ik dus niet, voor zo'n kleine oppervlakten lijkt me dat vooral een extra kost, maar als je het perfect wil, eerst primer er op en dan lakken.



En als je klaar bent met lakken, kan je gaan plakken. Bij de blauw gingen de latjes er niet uit, dus dan moet je alles vakjes mooi opmeten en uitknippen en met de betere knutsellijm plakken. Het is een klein beetje meer prutswerk, maar je kan wat spelen met je afbeeldingen op je behangpapier zodat ze mooi tegenover elkaar staan.
Bij de roze gingen de latjes er wel uit, in het onderste gedeelte toch, dus dat gaat sneller vooruit en levert een nauwkeuriger resultaat.





en nu nog eens nadenken aan wie ik hem ga geven, hihi, alsof ik daarover moet nadenken, want ik ken maar 2 kamertjes waar deze letterbakken prachtig zullen passen.

a beautiful body project

ik had me voorgenomen om er hier over te zwijgen, omdat het niet echt over knutselen gaat, maar de rest van mijn post gaan tot hiertoe ook niet echt over knutselen, en dit project is zo mooi dat ik het niet mag laten ontbreken in deze blog.

het begon, om ons niet te ver terug te laten leiden in de tijd, begin januari. Ik worstelde met de gedachte dat ik wel wat gewicht was bijgekomen tijdens de feestdagen dat ik liever kwijt dan rijk was. Maar ook de gedachte dat mijn lichaamsbeeld niet altijd even lief was dan ik wilde toegeven. ik had ten slotte boulimie overwonnen, toch? al 8 jaar, dus waar kom je dan nog mee af? Ik waar daar toch mee aan de slag en dacht daarbij aan een fijne vriendin, collega borstvoedingsconsulente, buurvrouw die fotografe is.
https://www.facebook.com/VeloFoto
Zou zij me niet kunnen helpen om een mooie fotoreportage te maken zodat ik met de ogen van een fotografe naar mooie foto's van mezelf kon kijken, om me er aan te herinneren wat voor prachtig mens ik ben en onzekerheden over kilo's, ingebeeld buikje en al even ingebeelde cellulitis de kop in te drukken.

Exact een dag nadat ik dat had zitten bedenken, deed de fotografe zelf een oproep. Ze zocht kandidaten die wilden meewerken aan A beautiful body project.
http://www.abeautifulbodyproject.com/
dus ik stond daar mooi op de eerste rij, ikke ikke, pick me, als een klein kind in de turnles, zich niet echt goed realiserend dat ik misschien niet zou durven als het puntje bij paaltje kwam

Maar de fotografe koos mij uit (samen met nog vele anderen) en ik durfde blijkbaar toch meer dan ik dacht. Of anders gezegd, ik dacht vooral niet na en deed gewoon, in volle vertrouwen dat de fotografe er wel iets moois van zou maken. En zo gezegd zo gedaan. Het wèrd een prachtige fotoreportage en samen hebben we er ook een echt beautiful body project van gemaakt. Eentje dat voor mij veel meer betekent dan alleen wat mooie foto's.

En verder ga ik er over zwijgen, want het project spreekt voor zichzelf
http://www.abeautifulbodyproject.com/we_are_more_than_a_number_on_a_scale

Saartje,
via deze weg nog eens super hard bedankt voor de kans, de fijne babbels die we hadden, de prachtige foto's en de fijne samenwerking, jouw joi de vivre en optimisme zijn zo aanstekelijk dat je wel vrolijk moet worden met jouw in de buurt. Als ik ooit wat voor je terug kan doen, you shout!

 

 

 

Dankbaarheidsoefening

en ha ja,
we zijn vandaag dankbaar voor:
- zo'n fijne vriend, ik ben super blij dat hij zijn 4/5de zo leuk vindt en dat hij zo'n fijne papa is voor onze kindjes, dat hij zegt dat hij niks uitgevreten heeft, maar ondertussen stond zowel woensdag als donderdag het eten lekker te dampen op tafel als ik thuis kwam van het werk
-  Iris, die een prachtige verjaardagtaart zal maken voor mijn ... ik zit nog in negeermodus, maar ja, heel bijna 5-jarige
- de natte zoen van mijn zoon met gratis knuffel erbij, elke morgen weer

en we zijn dankbaar voor
- schone wolken op een zondagvoormiddag als ik ondanks de vermeende keelpijn toch nog moed heb gevonden om mijn loopschoenen aan te trekken en te lopen, samen met nog andere fijne mama's, door het bos, heerlijk ontspannen en dan thuis te komen met de soep die bijna klaar is, en er dus net nog tijd is om onder de douche te kruipen, maar dan wel nadat ik een foto heb getrokken van die schone wolken:

is da nie schoon, zo ergens in februari?

ik ben een beetje ziek geweest, dus enerzijds was ik gewoon blij dat ik weer fit genoeg was en dus weer gewoon lekker mee kon draaien in de routine van het werk. en 't was er gezellig, en druuuuuuk
Deze namiddag fijne babbels gehad met de allerfijnste collega Ann, een rustpuntje bij de beste bakker van Maaseik (ik ken er maar ene, sinds vandaag, maar maakt het uit) en al weer het eten dat gewoon klaar was op het ogenblik dat ik thuis kwam, geweldig!

goede voornemens

goede voornemens in februari?
dat is toch het moment dat de meesten hun goede voornemens al laten varen hebben, niet? en wie doet er nu aan goede voornemens? dat is toch niet hip.
maar eigenlijk doe ik er dus wel aan, aan goede voornemen. ik schrijf ze dan ook op zodat ik in de helft van het jaar altijd eens kan terug kijken wat ik me ook al weer had voorgenomen. Het gaat dan wel meestal over concrete zaken als
- overschakelen op regenwater,
- planten van fruitbomen,
- buitenverlichting
- kippen houden ...

we nemen elk jaar in het begin even de tijd om te kijken welke werken we willen (laten) uitvoeren. de fruitbomen zijn geplant, sinds 20 januari stroomt er regenwater door onze toiletten en onze wasmachine.
De voeger is al vastgelegd en na het voegen zal de buitenverlichting wel volgen en dan zullen we tegen eind 2014 misschien ook eindelijk een deurbel hebben.
Ik zou dit jaar ook graag verder willen werken aan mijn eigen ecologische moestuin waar mijn kindjes leren hoe alles groeit en bloeit, hun eigen groentjes uit de tuin kunnen gaan kiezen.
En dan plan ik ook om het resterende stukje grond verder aanplanten met van planten en bloemen waar bijen gek op zijn:
http://www.etsy.com/listing/170552037/8x10-plant-these-to-help-save-bees-print?ref=shop_home_feat_2

en http://www.ted.com/talks/lang/nl/marla_spivak_why_bees_are_disappearing.html?source=facebook#.Uu-0vlgOV5u.facebook als je meer wil weten over die bijtjes.
alleszins, ik hoop hier in de lente en zomer prachtige foto's te kunnen posten van bloemen en kiemende zaadjes, kruiden die de (warme) winter doorkomen en herstellen, en met dan in de herfst een giga oogst aan heerlijke groentjes en bessen en appeltjes

het klassieke goede voornemen om wat vaker te gaan lopen en wat gezonder te gaan leven, het zit er bij mij altijd weer bij en ik slaag er ook elk jaar in om dat in uitvoering te brengen: ik ben elk jaar een beetje gezonder en fitter. de nieuwe loopschoenen staan nog te blinken, smekend om in te lopen, dat komt wel goed, we gaan samen veel plezier hebben, uurtjes pure ontspanning en natuurgenieterij hebben

Dit jaar willen we ook onze zolder aanpakken. Mijn vriend wil er een pooltafel zetten en er een leeshoek maken, 2 dingen die hij gewoon heel erg graag doet. Onze zolder is eigenlijk best groot, en ik wil gewoon super graag aan de slag in die mooie grote ruimte, dus ik wil hem wel helpen aan zijn droom.
Dus moeten we beginnen bij het begin: opruimen!
want wat een gezin verzamelt op 2 jaar tijd is verbazingwekkend.
Een eindeloze hoeveelheid kinderkleding, alle seizoen, alle maten, voor meisjes en voor jongens. schoenen, speeltenten, matten, speelgoed, 6 kisten boeken, 5 kisten playmobil, lego,... Ik ben er dus nog wel even zoet mee, met die zolder. Maar ik heb het einddoel opgeslagen in mijn hoofd (en op Pinterest) en dat einddoel is prachtig, dus we weten waarvoor we het doen. En zeg nu zelf, wie vindt het niet leuk om zo een beetje te rommelen, tonnen kleding uit te delen, speelgoed mee te geven met de kindjes naar school voor de immer blije en dankbare juffen die net nu een extra klas hebben moeten inrichten? en natuurlijk zal de kringwinkel er ook een graantje van mee kunnen pikken, want ik zal onverbiddelijk zijn, die zolder moet leeg, het plan in mijn hoofd, moet er uit!