vrijdag 27 juni 2014

Wolk en Olifant

Om mij van het geruzie af te maken, maakte ik van de tipistof na het wolkenkussen nu ook een olifantenkussen. Een snel naaiprojectje.

En nee, met een olifant kan je evenmin origineel zijn, maar ik zocht een dier dat zich goed leent als kussen, dus de olifant lag voor de hand.
De oren zijn aan de achterkant met zachte babyrib gemaakt. En bij nader inzien flapperden die oren net iets te veel naar mijn zin, dus ik naaide haakjes aan de oren (met een rekkend halsboordje) en een knoop op het lijf zodat je de oren kan vast zetten als je geen zin hebt in geflapper. Had ik het eerder geweten, had ik de haakjes in de naad gezet natuurlijk. Maar het was me niet belangrijk genoeg om alles helemaal weer los te gaan maken om het netjes in de naad te krijgen.

 

 

 

zondag 22 juni 2014

zonnetjes in huis

het begon allemaal met een oranje Mercedes
majorette nr 233
die was ooit van mijn vader
tot mijn zoon hem vond in een oude doos met lego
nog geen 2 jaar was hij en het was liefde op het eerste zicht,
uren heeft hij met dat ene autootje gespeeld,
afgebladderd, maar helemaal perfect


we zijn ondertussen 2 jaar later
er kwamen heel wat autootjes bij,
90% afkomstig van de kringwinkel
en de zoon bleek ook een voorliefde te hebben voor bouwen, dino's, diertjes, ...
dus de speelgoedcollectie is al aardig uitgebreid,


Op Pinterest vond ik deze prachtige vrolijke foto
en ik zag er meteen mijn kleine jongen liggen,
tussen al zijn afgebladderde autootjes



maar de collectie dino's is groot genoeg om dinostralen te maken


of clicksstralen
of playmobil
ooit nog van de papa geweest




 

 
 


woensdag 18 juni 2014

cravattenslang

der is er een jarig, hoera hoera,
der is er een jarig, bijna bijna
en dus wordt de jarige al vast gevierd op school
want hij is jarig op 7 juli, in de vakantie

op school zijn er dan klassiek gebakjes voorzien
de jarig krijgt een prachtige kroon op,
er wordt gezongen
en de jarige geeft ook vaak een geschenkje voor de klas
een boek, een handpop, ... kleine dingetjes
die de juf kan gebruiken in haar lessen
(ze kiest die dan eerst zelf uit en ouders kunnen uit een doos kiezen wat het kindje in de klas kan geven)

dit jaar mag Alex dus een slang geven, dat past wel bij hem, de beestengek

En dat deed er mij dan weer aan denken dat ik zeker ooit nog eens een cravattenslang wilde maken
Ik had zelfs al een cravate op de kop getikt in de rara, ja tuurlijk, kringwinkel,
die helemaal perfect was voor het doel
maar de cravate was in de schuif beland en vergeten
tot nu dus, noem het toeval, het lintje lag er naast, de knopen komen van dezelfde winkel als de cravate, het fuchsia lapje stof had ik nog over van een ander projectje, lang geleden (toen alles nog met de hand moest)


veel naaikunsten moet je niet hebben, je hebt er zelfs geen naaimachine voor nodig, gewoon de das vullen met gerief van een oud kussen of fijn geknipte restjes stof, knopen aan naaien en de punt van de slangenkop onderaan voorzien van een leuk stofje. Ik heb in de staart nog ritselpapier gestoken (een stukje van een ahum, chipszak, Alex zijn lievelingssmaak wel hoor) voor een ratelend effect, ik had er ook een rammeldoosje in kunnen verstoppen, maar vond geen geschikt doosje. Ik besloot dat een stuk chipszak cooler was en 2 verschillende knopen hypnotischer.
En dan krijg je dit:




 



zondag 15 juni 2014

In memoriam

Mijn schoonmoeder, helaas 16 jaar geleden overleden, een jaar voor ik haar zoon zou ontmoeten, liet een hele doos onontdekte kleding achter, verstopt op zolder. De schoonvader herinnerde zich de doos, noch de kleding zelfs niet meer. Het moest volgens hem al heel oud zijn. Ze moet het vermoedelijk ooit zelf daar gezet hebben.
Ik mocht alles hebben, ik moest maar zien wat ik er mee deed.
Niet alles is draagbaar, niet alles past, maar hier en daar steken er toch een paar schoontjes tussen, zoals het kleedje met hoedjes dat zo prachtig aan zit alsof het voor mij gemaakt is.
Helaas kreeg ik er de vergeelde vlekken van 'oud' niet meer uit en was ik genoodzaakt om het (zwart) te verven. De hoedjes zie je nog heel licht, als je het weet. Ik ben een zomerse little black dress rijker, eentje met verhaal.

Ook de cirkelrok was liefde op het eerste zicht, vooral omwille van de print dan. Want cirkelrokken zijn niet zo lief voor mijn silhouetten en de taille liet enkel oppervlakkige ademhaling toe.
 
 
Ik zou er een A-lijntje van maken met witte paspel en voering. De rits kon ik hergebruiken van de oorspronkelijke rok (en een nieuwe (blinde) rits kopen voor deze rok voelde als verraad, die rits hoort bij deze rok) (lach maar met mijn sentimenteel gedoe). Dat leverde mij een bescheiden pakketje op maar genoeg om er naar uit te kijken om er aan te kunnen beginnen.
 
 
Ik gebruikte voor het rokje het patroon van Mme ZsaZsa, gevoerde A-lijn met beleg, uit Allemaal Rokjes met dat verschil dus dat ik geen blinde rits had en dus een rits met gleufnaad maakte, wat een beetje plantrekkerij was, maar wonderwel met succes (en nee, een gewone rits kan je niet inzetten als een blinde rits, I tried, it doesn't work)(lach nog maar eens, deze dame heeft duidelijk geen snit en naad gevolgd). Ik naaide de gleuf pas als de voering en het beleg er in zaten waardoor de stof langs de binnenkant mooi vast zit langs de rits en ik 's morgen dus niet moet sukkelen met stof tussen de rits.

 
De voering was de krap opgemeten (niet breed genoeg) waardoor ik een schuine spit moest maken. De paspel daarentegen, die ik kocht op de markt van Tessenderlo bij Annelies (ik wilde je nog zeggen dat het kei hard ging onweren, hopelijk heb je je stofjes op tijd in de voituur gekregen), was wat ruim gemeten. Ik werkte er nog een zakje mee af.


 
 
Een glimp van het zwarte kleedje trouwens, ik ga er nog een rood ceintuurtje bij zoeken om het helemaal af te maken:
 
 
de 'aan-foto's' nam de dochter 


vrijdag 13 juni 2014

feest in de tuin

mijn (moes)tuintje begon zo mooi vorm te krijgen
de broccoli stond mooi dik,
de courgetten eindelijk eens op tijd gezaaid,
de zonnebloemen, radijsjes, strookje bloemenweide, ...

maar de broccoli viel om, wortels opgegeten door koolvliegmaden
de courgette kapot gepikt door de duiven van de buren
de wortels uitgegraven door de kat
de zonnebloem omgeknakt
niets leek te lukken,
zelfs mijn herhaaldelijke pogingen met aangekochte courgetteplantjes
draaiden uit op het zelfde resultaat

dus besloot ik een feestje te organiseren, in mijn tuin
 
 
Ik had er graag nog wat windmolentjes bij gehad en tuinkabouters en de koolvliegen zullen er vast niet van wegblijven en de mieren zullen lustig verder melken, maar hé, als er dan niks wil groeien, heb ik toch ten minste wat kleur in mijn tuin.

maar geduld, jawel, alweer dat woord
't leverde me dat op:



 


  
 
 

dank je wel Saartje, voor de slappe blaadjes, ik heb ze zoals je aanbevool, heel veel liefde en op gezette tijden wat water gegeven. 


Bloemenweide met bezoekers, de zaadjes kon je gratis bestellen via laat het zoemen met bloemen

Dus ja, hoe langer hoe meer is het feest in de tuin, met de bosaardbeien waar de kindjes elke dag een handje vol van hebben, de frambozen, boontjes, ...
Nu alleen hopen dat de koolvlieg niet langs komt, want de uitleg van een plastiek gaasje rond de steel te plaatsen (zodat de vlieg geen eitjes kan leggen tegen de wortels aan) begreep ik niet zo goed en als je in de gangbare tuincentra vraagt wat je zoal kan doen tegen maden van de koolvlieg, verwijzen ze je zonder verplimpen door naar het strafste spul eerst zodat je bodem morsdood gaat. fingers crossed dus dat het goed blijft al, al zijn we nog zo ver niet als waar we bij de vorige geëindigd waren.
 


 



donderdag 12 juni 2014

Pyjama

De Julia-sweater, 't was liefde op het eerste zicht. Dit was helemaal op goesting van de dochter gemaakt, ideaal, prachtig, zag er zelfs doenbaar uit voor mij met mijn beperkte naaiervaring.
Ik wachtte dus rustig de release af van het patroontje, dat alweer uitblinkt in duidelijkheid en eenvoud! merci CompagnieM, 't is mede dankzij jouw dat ik ook mooie dingen kan maken.
Ik zocht de ideale stofjes uit. Een printje met roos en paars, de lievelingskleuren van de dochter. Dit kon niet misgaan.
Het hele project was het uitkijken naar de blije reactie van de dochter, maar de blije reactie bleef uit.

"mama, je moet er wel nog een broek bij maken, bij die pyjamabloes"
Wat??? en nee, wederom wil ze het niet aan doen, enkel als pyjama, maar daar is het nu te warm voor. En nee, ze vindt het niet lelijk, dus ik presteer al beter dan bij het rokje en bloesje , we gaan er op vooruit, maar ik moet toegeven, de moed zakte me effe in mijn schoenen en veel zin om voor de immer kritische dochter te naaien, is momenteel eventjes zoek. En dan te denken dat er nog 2 Jacob-pakketjes voor haar liggen te wachten.

Ik denk dat het volgende projectje iets voor mezelf zal zijn, of voor de immer vrolijke dankbare zoon


 
 
 
voor het 'ter perse' gaan van dit blogberichtje kocht ik mijn dochter om met 2 zelf geparelde kettingen en dito armbandjes. Ik mocht zelfs foto's nemen, jawel. de trui werd er alleen maar mooier van.
(ze had ananas gegeten en haar tong deed zeer) Ze bekende dat ze de trui vooral pyjamatrui noemde omdat het nu te warm is om truien te dragen, dus deze mama leeft weer een klein beetje op hoop.
 
 
 
 


haja, de stof is van Stenzo en kocht ik in een plaatselijk winkeltje waar je allerlei spulletjes kan kopen, van zeep over kleurpotloden, keukengerief, tandpasta tot stoffen en wol dus, aan een fijn prijsje, wel te verstaan.


Bloglovin

Instagram Follow