vrijdag 29 april 2016

Dolly plaid: week 2


Oud nieuws:
Het patroon voor week 2 werd gisteren vrij gegeven op de website van La Maison Victor.
Het ziet er als volgt uit.


Ik was er al langer klaar voor, om aan week 2 te beginnen, maar met het extra filmpje over inhaken of tapestry werd het voor mij helemaal duidelijk wat er bedoeld werd.

Maar natuurlijk moest er, ondanks duidelijke filmpjes en telpatronen, toch nog gemist en dus bijgeleerd worden. Echt, een geluk dat aftrekken en opnieuw beginnen bij haken niet zo een ramp is als bij breien.

Misser van de week:
Ik las het telpatroon van links naar rechts en haakte verkeerdelijk eerst 12 steken ecru, 1 steek groen en dan 23 steken ecru enz... en dat kwam dus niet echt uit.
Haakpatronen lees je dus van rechts naar links dus. Want er wordt ook van rechts naar links gehaakt, logisch toch ... als je rechtshandig bent. Dat ben ik dus niet.
ik schrijf het hieronder nog even uit, hoe ik het telpatroon uiteindelijk gelezen heb (al weer was de facebookgroep een reuze grote hulp trouwens).
  • Toer 9-12: haak 4 toeren met de ecru draad.
  • Toer 13: haak 16 vasten met ecru en haak ondertussen de groene draad in (tapestry),
                   haak 1 groene, 23 ecru en herhaal dit 9 keer,
                   haak 1 groene en eindig met 16 ecru steken. De groene draad blijft de 5 toeren waarin
                   de muntgroene driehoekjes worden gevormd, mee lopen en wordt volgens de techniek
                   van tapestry ingehaakt. 
  • Toer 14:  haak 15 vasten met ecru,
                   haak 3 groene, 21 ecru en herhaal dit 9 keer,
                   haak 3 groene en eindig met 15 ecru steken.
  • Toer 15: haak 14 vasten met ecru,
                   haak 5 groene, 19 ecru en herhaal dit 9 keer,
                   haak 5 groene en eindig met 14 ecru steken.
  • Toer 16: haak 13 vasten met ecru,
                   haak 7 groene, 17 ecru en herhaal dit 9 keer,
                   haak 7 groene en eindig met 13 ecru steken
  • Toer 17: haak 12 vasten met ecru,
                   haak 9 groene, 15 ecru en herhaal dit 9 keer,
                   haak 9 groene en eindig met 12 ecru steken. Knip de groene draad af op 10 cm.
  • Toer 18-19: haak 2 toeren met de ecru draad.
start Toer 13:
 
 
1 klein groen stipje in Toer 13:
 
Telkens als ik van kleur wisselde keek ik even aan de andere kant van mijn haakwerk of mijn ingehaakte draad ook mooi ingehaakt was en soms moest ik die ingehaakte draad wat strakker trekken. Je ziet het verschil niet zo goed op foto, maar op de bovenste foto komt de ingehaakte muntgroene draad in lusjes piepen tussen de steken door. Op de onderste foto heb ik die lusjes strak getrokken

Aan het einde van week 2 ziet mijn Dolly Plaid er als volgt uit:
9 cm 'lang' en 1m42cm breed



dinsdag 26 april 2016

Dolly Plaid week 1

Een tijdje geleden kreeg ik de vraag of ik niet wilde mee doen aan de Crochet Along van La Maison Victor. 30 weken lang, 3u per week, 30 minuten per dag.
"Maar euh, ik ben een haakmaagd", was het eerste wat ik dacht.
"Maar de Dolly Plaid is beginnersproof", drukten ze mij op het hart.
Wel hier heb je der één die dat dan gaat bewijzen, want een absolute beginner hebben ze wel aan mij.
Verder dan een ketting en wat proeflapjes ben ik nooit geraakt.
Maar ik ben zo benieuwd naar dat haken. Ik heb daar altijd alleen maar lovende dingen van gehoord. Dat het verslavend is, veel leuker dan breien en sneller en je wordt er zo zen van ... Ik wil graag weten of het mij ook overkomt en of ik straks ook completely hooked zal zijn.

De haakpennen werden van de zolder gehaald en de markers (om aan te geven hoeveel steken je al gedaan hebt) werd nieuw aangekocht. Ik had nog ergens een boekje 'basistechnieken haken' liggen. Het stof werd er van af geblazen, de wol werd in een piramideke gestapeld ....
(je kan hier nog steeds mee doen om een haakpakketje te winnen)
en here we go...
  • Toer 1: start met de haaknaald 5,5. Maak een opzetlus met de ecru draad en haak 250 lossen.
  • Toer 2-5: werk verder met haaknaald 4,5. Haak vasten . Knip de draad af op 10 cm.
  • Tour 6: haak 1 toer met de donkergrijze draad. Knip de draad af op 10 cm.
  • Toer 7: haak 1 toer met de ecru draad. Knip de draad af op 10 cm.
  • Toer 8: haak 1 toer met de donkergrijze draad. Knip de draad af op 10 cm.
Een filmpje waar alles duidelijker wordt kan je hier vinden:
https://www.youtube.com/watch?v=2xrPo10vwoE
zeg nu zelf, word je niet mega vrolijk van dat muziekje alleen al?
Ik werk zelf met haaknaald 5. Aan toer 7 had ik eindelijk door dat ik mijn vasten toch niet helemaal juist haakte. In de Facebookgroep werd ik gelukkig vrijwel onmiddellijk weer op het juiste spoor gezet. En na toer 3(bis) had ik het al helemaal begrepen. Mijn oma heeft nooit boodschap gehad aan mindfulness. Ze had haakpennen en een tonneke vol wol.



maandag 25 april 2016

een feestelijke June

In mijn ideeënboekje staat het vlak na de Luisa en de tricot Theo en vlak voor het communiekleedje dat het niet werd. Maar uiteindelijk werden die vier op hetzelfde moment getekend. Mijn instagramaccount leert me dat het 16 november 2015 moet geweest zijn dat ik deze June met vuurdoorn tekende.

Het werd vuurdoorn, want daar werd ik hier verliefd op. En het werd June, want daarvan wist ik dat het me perfect past. En ik wilde graag een June met iets soepelere stof dan de vorige. En met vuurdoorn heb je niet alleen soepele stof. De zachtheid van deze stof is redelijk ongezien.

De knipvrees was er deze keer niet minder om dan bij mijn vorige June. Maar het welslagen van die eerste versie hielp me wel over de drempel.
- Ik verlengde het lijfje deze keer wel met 4cm (en dat is 1 cm te veel),
- verlaagde de halsuitsnijding vooraan met 1cm (en dat mogen er 2 zijn)
- en voegde een recht kraagje toe dat ik naar achteren liet doorlopen (en dat had tot in het puntje gemogen, maar kwam vreemd genoeg niet uit en ik had eigenlijk geen zin om opnieuw te beginnen, dus we doen alsof het zo bedoeld was).
(Je gaat volgende week een déjà vue krijgen wat doorlopende kraagjes betreft, en dan zit ie wel goed)

  

 


De lokale fotografen waren weer van dienst, want madame had geen geduld om een fotoshootdate te arrangeren. Het komt er nog van, echt ze.
De zus:  (binnen is moeilijker want daar heb je minder licht)

 
 
De broer: die maar wat doet en er graag bij is als we de zus haar "gekke bekken" gaan na doen die ze ALTIJD weer boven haalt tijdens een fotoshoot (volgende week déja vue, ik zeg het u)
 

 
 
Maar per ongeluk wel een schoontje heeft getrokken ook
 

 



vrijdag 15 april 2016

Pastel voor Alexander

We zitten dit jaar met een eerste communicant. Had ik dat al ergens gezegd? De volgers op Instagram zullen waarschijnlijk al wel wat hints opvangen hebben van haar kleedje.
Lang voor ik wist dat het kleedje zacht geel zou worden, kocht ik dit katoenen stofje van soft cactus met een zomerse theo in gedachten zonder tijdsdruk.
Maar aangezien het stofje perfect bij de outfit van de communicant bleek te passen, werd de zomerse theo bovenaan op het to sew lijstje gezet (het is er anders wel drummen). We zouden niet echt voor matching outfits gaan, maar als het kan, is dat toch ook gewoon mooi mee genomen.

Theo is Theo, ik maakte deze al verschillende keren, 5 keer nu, om precies te zijn (check de labels rechts als je inspiratie wil opdoen), en de 6de zit in mijn hoofd. Veel kan ik er niet meer over vertellen, schitterende fitting, schitterende handleiding, ... een onmisbare basic in ieders patronenbestand.

Het is wel de eerste keer dat ik 100% tevreden ben over de kraag en dan vooral over de staander. Heel goed driegen was hier de boodschap, dat maakt echt een groot verschil. 
Ook het feit dat het patroon perfect doorloopt in het zakje en in de voorpanden, maakt dat ik blij wordt van deze theo. En deze keer was het geen chance zoals toen maar pure berekendheid (en opnieuw ook weer driegen in plaats van speldjes zetten).

 
 
 

En de zoon was blij om op de foto te mogen (wat een verademing), al mocht het ook weer niet al te lang duren (mijn eten stond trouwens op), maar een vrolijk kind pakt nu eenmaal beter op foto en ik moet bekennen dat ik in deze materie niet helemaal objectief ben, maar laat ons stellen dat ik snel een aantal goeie foto's had.






en ja hoor, het moet iets in de genen zijn denk ik want net zoals bij het gele kleedje volgde er vrijwel onmiddellijk een ferme vlek, deze keer was het paprika (en nee, ik word niet betaald om wipp aan te prijzen, maar ik geloof wel dat de vlek weg was)



patroon:
Theo
stoffen:
prism pine groen en  pastel groen, beide van Soft cactus




woensdag 6 april 2016

Susanne met extraatjes

ik ging eens naar de uitverkoop van Mondepot, ja, dezelfde als toen ik het gele stofje kocht. En ik vond er een couponnetje, grof geweven ecru met geen, een beetje bling bling, niet te veel, niet te weinig. Het lijkt wel bij alles te passen. Op het ogenblik van de uitverkoop was ook de Susanne van CompagnieM net uit, dus was die link snel gemaakt.

De stof was werkelijk met alles combineerbaar, dus keuze in contraststoffen was er wel in overvloed, bovenop het feit dat de averechtse kant van de stof ook mooi was. Ik haalde paspels boven, tricotstoffen, rekbaar biais, ... alles leek wel een goede combinatie.
En ja, het is net dat combineren, zoeken, passen, ... dat ik ook zo heerlijk vind aan naaien. Het leidt soms tot onverwachte uitkomsten, toevalstreffers en oplossingen waar ik blij van word. Die toevalstreffers, daar kom ik later zeker nog eens op terug.


Maar uiteindelijk, ik had wel maar een klein couponnetje en daar zou maar 1 Susanne uit kunnen komen. Met de gele Candy in mijn achterhoofd, waar ik ging voor eenvoud met een strikje, koos ik ook nu weer voor pure eenvoud, de perfect basic die altijd past.
Ik maakte de Suzanne met contrasterende zakken zonder contrasterende stof. Ik maakte er wel wat speldjes bij, die ze kan weglaten of opspelden naargelang de outfit en het humeur.

 

 

 

 

En al weer had het model niet zo'n grote goesting om op de foto te gaan om haar Susanne te tonen. Ik dring niet meer aan. Maar dat ie vaak gaat gedragen worden, de Susanne, dat is wel duidelijk.
En als extraatje vond ik vandaag deze foto in de reeks foto's die broer en zus van elkaar maakten. (dus misschien is dat maar een idee voor volgende keer, elkaar fotograferen, er zit dan altijd wel minstens 1 goeie tussen)

 
Stof (en kantje): Mondepot
Patroon: Susanne van CompagnieM
 
 

zondag 3 april 2016

candy met een strikje

Een tijdje geleden deed mondepot uitverkoop. En ik ging er heen. Natuurlijk ging ik er heen.
En ik vond er 'het laatste van de rol', 80cm gele wafelachtige stof (hoe heet dat eigenlijk). De stof is een beetje dikker, voor vestjes denk ik? Maar ik zag er vooral een sportief jurkje in, vertaald naar het La Maison Victoriaans wordt dat dan de Candy Dress.

Sportief, want de zwierjurkjes, ... ze begint er wat uit te groeien. Al hoop ik wel dat ze er nooit helemaal uit zal groeien, want ik heb nog zo veel onuitgevoerde maar wel uitgetekende jurkjes met hoog zwiergehalte in mijn hoofd (en in mijn boekske en in de stoffenkast).

Over de Candy dress is al veel gezegd en geschreven. Ik paste zeer weinig aan, aan het patroon. Ik volgde de matentabel van La Maison Victor en kwam uit op mt 116 en verlengd naar mt122. In deze candy dress zijn geen onafgewerkte randjes. Dat is goesting natuurlijk, maar ik vind het mooier zo. De randjes werkte ik af met een tweelingnaald. Ik zou er een lintje bij gemaakt hebben in dezelfde stof, maar eigenlijk had ik niet meer genoeg stof, of vooral geen lang genoeg stuk, om dat nog te doen. Het werd dus easy peasy een bijpassend touwtje gaan kopen in de winkel.

Ik ben de laatste tijd zo hard bezig geweest met stoffen combineren, patronen aanpassen, nachtje(s) over slapen, nog eens herbekijken, patronen mixen en hacken, en dan het moeilijkste, kiezen.
Dit project kwam me zo te recht toe recht aan, te simpel over. Ik had helemaal niets moeten kiezen. Het voelde als onaf. Dus ik besloot om er toch nog een strikje bij te maken. En dan was het af, nog steeds 'plain', maar wel af.





 
En je moet het me vergeven, of je moet het haar vergeven, dat ik mij beperk tot 1 aan-foto. Ze heeft daar eigenlijk een hekel aan. Als ze me met camera ziet, gaat ze zich steevast verstoppen of stuit ik op protest. Bovendien moet de portie poseren en foto's nemen nog komen voor deze 7-jarige communicant. Dus voor deze ga ik haar niet ambeteren met mijn camera, en laat ik haar rustig spelen en genieten van het eerste blote-benen-weer.  
 
 

Bloglovin

Instagram Follow