donderdag 12 mei 2016

een nieuw begin voor Louisa in Black

Sinds Marie Kondo op mijn nachtkastje ligt, reed ik al een 10-tal keren met volgeladen auto naar de kringwinkel, de school of een 2dehandszaak.
Ook mijn eigen kledingkast ging voor de bijl. Alles waar ik niet 100% blij van werd, is er uit. Zelfs nieuwe jurken zijn op die manier gegaan. En soms vond ik dat zonde van het geld, maar dat zijn wat ze noemen 'gezonken kosten'. En ik kan je beloven, die gezonken kosten wegen niet op tegen de heerlijkheid van een nette kast. Ik kan eindelijk zien welke kledingstukken ik echt heb.
Voor die mooie, soms nieuwe, jurken en rokken, vond ik de oplossing bij Bo, een nieuwe tweedehandswinkel die binnenkort zijn deuren opent in Turnhout. De rest ging naar de kringwinkel of naar de school van de kindjes.

Maar dan was er dus die ene zwarte jurk.

De jurk zit als gegoten. Ik heb er lang aan gewerkt. Ze is helemaal geworden zoals ik ze hebben wilde. Ze is tijdloos. Ze is nieuw. Ze is helemaal 'mij' ook.
Maar het antwoord op de "konmari-vraag" (word je hier blij van?) is:
Nee, ik word er niet blij van. Ik word er verdrietig van zelfs. Mijn hart huilt tranen met tuiten als ik ze draag. En dat was nooit meant to be.


Ik maakte deze jurk vorig jaar en na lang zwoegen was ze dan eindelijk klaar. Een zwarte Louisa, eentje die voor alle gelegenheden mooi is, van feestjes tot begrafenissen, van werkdagen tot luilekkere thuisblijf-dagen. Eentje die elke vrouw in haar kast moet hebben.
Ik maakte er een blogberichtje over op 31 december 2015. We vertrokken die dag nog op vakantie. Er gewoon heel even tussenuit onder ons vieren. Ik had de Louisa nog aan omdat ik 'aan-foto's' had genomen voor de blog. Maar zo was ik meteen al gekleed om 's avonds op het nieuwe jaar te klinken. 2 vliegen in 1 klap. Onderweg belde ik nog even naar papa, om hem al vast vóór de gsm-drukte fijne feesten en een gelukkig nieuwjaar te wensen.


Op 3 januari 2016 kreeg ik telefoon. Mijn papa lag op intensieve zorgen en ik wist meteen dat het niet goed was. echt niet goed.
Die avond, ... Ik heb lang getwijfeld of ik al dan niet het bericht over de zwarte jurk zou publiceren. Want zwart, staat dat niet voor rouw? En mag ik daar op zo'n moment wel over schrijven? over een zwarte jurk? alsof ik daarmee zijn toekomst zou bezegelen?


Ik heb het blogbericht over de zwarte Louisa toen toch gepost, zoals het klaar stond, met iets minder foto's dan gewoonlijk, op 3 januari 2016.
19 dagen later is mijn papa overleden. Hij is niet meer wakker geweest. Ons laatste gesprek was dus toen die dag, dat ik Louisa voor het eerst droeg.
Ze zeggen wel: "het zijn maar kleren". Maar voor wat deze betreft, is het zo veel meer dan een zwarte jurk die daar ongedragen in mijn kast hangt. En ik kan niet naar feestjes met deze jurk, maar ook niet naar begrafenissen, ook niet op een luie dag, of op een werkdag. Ik wil niet dat ze ergens in een 2dehandszaak hangt, of in  kringloopwinkel, waar misschien niemand ze wil, want dat was nooit meant to be.  


Maar dan zag ik de oproep van Marte van CompagnieM: "Join the Compagnie and receive free paper patterns"
https://compagnie-m.com/blog/big-action-join-the-compagnie-and-receive-free-paper-patterns/
Ik kan het moeilijk uitleggen wat er door me heen ging, want de timing van die oproep was voor mij zo frappant. Alsof dàt meant to be was. Die oproep, dat is wat ik zocht voor de zwarte Louisa.

Voor mij is dat een loslaten,
die jurk straks naar de post brengen,
maar ik zie het ook als een nieuw begin.
Marte gaat voor de zwarte Louisa zorgen,
super merci daarvoor
en ik?
Ik ga straks een perfect patroontje zoeken en in de zwarte piqué knippen.



Heb jij nog kledingstukken die je maakte met patronen van compagnieM? Maar ze worden niet meer gedragen? Ze moeten niet allemaal een verhaal hebben hoor.
Ga dan snel even een kijkje nemen op haar site, daar staat haarfijn uitgelegd wat je precies moet doen om jouw kledingstuk een tweede leven te geven. In ruil krijg jij een gratis patroon naar keuze.

8 opmerkingen:

  1. Wat fijn voor je dat je toch een manier vond om die speciale jurk een plaats te geven. Ik kreeg echt kippenvel bij het lezen van je verhaal. Ik wens je heel veel plezier bij het knippen en naaien van die piqué. Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi... ik ben blij voor jou dat deze toch-wel-belangrijke jurk op deze manier nog een tweede kans krijgt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik word er stil van, wat vreselijk om zo onverwachts en snel afscheid van je vader te moeten nemen. Wat fijn dat deze, ook prachtige, jurk op deze manier een tweede leven krijgt. Sterkte met het vinden van een plekje van het verlies. En ook plezier met het maken van een nieuwe little black dress en mooie nieuwe herinneringen daarin.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een mooie manier om deze jurk een tweede kans te geven. Dikke knuffel in de nog moeilijk momenten waar je nog door zal moeten...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fijn dat je op deze manier toch iets kan doen met de jurk..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En helemaal blij nu ik er eindelijk in geslaagd ben om de overlock in te rijgen met zwart garen .

      Verwijderen

Bloglovin

Instagram Follow