woensdag 31 mei 2017

MOMM for the win: not another V


Een tijdje terug kocht ik Viscose Blue en Viscose Pink  van Maramalade & Mash bij Mondepot.
De stoffen zijn zo heerlijk licht en zomers dat je er bijna meteen de geur van rozemarijen, de zilte zeelucht en tenen in het zand bijdenkt.
Maar de stofjes schreeuwen niet alleen zomer en vakantie. Ze schreeuwen ook om twinning.
En wie twinning zegt, denkt in 1 lijn door aan Matching Outfits Matching Minds.

Ik maakte voor mezelf en voor de dochter een luchtig bloesje op basis van het patroon van de 'not another V-shirt'.









Voor mezelf gebruikte ik de blauwe viscose. De V-hals liet ik niet vooraan komen maar achteraan. Vooraan knipte ik het patroon horizontaal door en naaide ik een fijn strookje stof in om een subtiel detail te geven. De V-hals komt hier niet vooraan, maar achteraan. Om de rugdecolleté dat tikkeltje meer te geven, voegde ik een volant toe met heel lichte rimpel. Ik werkte de halslijnen af met een beleg. Om te voorkomen dat het beleg naar buiten komt piepen tijdens het dragen, naaide ik het beleg vast aan de naadwaarde.
Om de twinning compleet te maken, gebruikte ik aan de mouwboordjes de roze viscose. 

Voor Helena's bloesje gebruikte ik de roze viscose. Ik tekende zowel vooraan als achteraan een V-hals. Vooraan voegde ik een blauw recht kraagje toe en achteraan maakte ik net zoals bij mij een (dubbelzijdige) volant met lichte rimpel. (het kraagje met de volant levert een 6-vormig patroondeel op) Ook hier werkte ik de halslijnen af met een beleg.










 

maandag 29 mei 2017

Let's sti(c)k together


Toen eind april de criteria werden bekend gemaakt voor de let's sti(c)k together challenge van mei,
holde ik naar mijn restjesbak. Een fors uit de kluiten gewassen restjesbak is dat, waar soms meer dan alleen restjes in liggen.

De drie criteria:
  • dit is Belgisch
  • werken met restjes/recycleren
  • a touch of bling
Maar met mijn hoofd op 'kleding', kon ik niet meteen iets bedenken waarin alle drie de criteria in verwerkt werden.
Met bovendien 3 communieoutfits die op dat ogenblik nog moesten gemaakt worden, besloot ik een beurtje over te slagen. Het was al druk genoeg in mijn hoofd.

Tot de drie criteria zomaar bij elkaar lagen. Een klein cadeautje voor mijn nichtje die haar plechtige communie deed in mei: een tablethoes, liefst eentje waar de tablet in paste deze keer *



Dit is Belgisch:
Ik gebruikte een DIY-pakketje van Lotte Martens. Meer Belgisch kan je haast niet gaan is het stoffenwereldje. Maar ook de 2 andere stoffen zijn van Belgische ontwerpers. De okeren stof is vuurdoorn 22 uni, ook van Lotte Martens. De roze stof is van Red Juliet.

Werken met restjes:
Het pakketje van Lotte Martens is geen restje, dat is zeker. Ook de roze stof werd voorlopig nog niet gebruikt. De okeren stof werd vorig jaar verwerkt in een feestelijke June.

A touch of bling,
of misschien iets meer dan een touch, de roos-gouden print, de mooiste soort bling die ik kan bedenken.


Met mijn rijke ervaring met tassen naaien (not, ik moet echt dringend eens gaan workshoppen), tekende ik zelf een patroontje waarbij niets verloren ging van het vilten bedrukte lapje. Te mooi om in te knippen en te mooi om iets van verloren te laten gaan. De color block vind je niet alleen vooraan op de flap terug, maar ook vanbinnen en de zijkanten werden in de 2 kleuren uitgevoerd.



 
 
 
Bedankt Marjolein voor de leuke criteria.
 
Ben je net als ik reuze benieuwd hoe de andere blogsters de criteria interpreteerden?
hier vind je een overzicht:

 
 
*wist-je-datje:
Bij de eerste poging om voor de nichtjes een tablethoes te naaien, bleek de tablet er net niet in te passen. een boekcover dan maar
 
 

maandag 22 mei 2017

Communicantje

Voorzichtig trekt hij zijn broek aan. Knoopje per knoopje van zijn hemd, hij wil het zelf doen. Vest er over, strikje recht, bijpassende sokken, zelf gekozen schoenen, eindelijk mag hij ze voor echt aan doen. De juiste wax, zijn haar in de plooi, en de grootste glunderlach op zijn gezicht, ...  dan weet je dat het goed zit en dat je het goed hebt gedaan.
speekmedaille voor mezelf

2 jaar na elkaar heb ik het genoegen om te naaien voor een communicant.
vorig jaar voor een meisje, dit jaar voor een jongen. En dat het een genoegen was, en ook een uitdaging, dat ook.

Als er iets is aan heel het gebeuren waar ik dit jaar wel op tijd aan begon, was het de outfit van Alexander. Een outfit die, net als vorig jaar voor Helena, heel erg gegroeid is van uittekenen, stofkeuze, patronenkeuze, tot aan de afwerking toe. Een outfit die maar klaar is als de puzzelstukjes precies in elkaar vallen en het geheel meer is dan de delen afzonderlijk.

Ik wil jullie niet vervelen met een uitgebreide how-to. Als je meer wil lezen over de puzzelstukjes zelf, kan je de foto's overslagen en naar beneden scrollen. Daar lees je er meer over.
En wat de foto's betreft, ik heb me vooral niet ingehouden bij de selectie.

 


 


 








 



De puzzelstukjes:

Broek:
Het patroon voor de broek haalde ik uit Ottobre. Ik testte het patroon reeds eerder uit hier. Ik gebruikte licht blauwe (licht glanzende) stretchkatoen  Lizzy l'oiseau. Voor de zakjes vooraan maakte ik paspels uit de stof van het hemdje. Achteraan maakte ik gepaspeleerde (poep)zakken met aan de binnenkant opnieuw het verenstofje van het hemd.
Je moet al halsbrekende toeren uithalen om het te zien, maar je weet hoe jongens zijn.



Hemd:
Het patroon voor het hemdje moet ik vast niet voorstellen. Geen communie zonder Theo. Het verenstofje is van Wolf en Rita en kocht ik bij Mondepot.
Omdat de stof zo voor zichzelf spreekt, besloot ik de accenten gewoon in dezelfde stof te maken dan het hemd zelf. De paspel op de rug en het gepaspeleerde borstzakje zijn dus zeer subtiele details.



De vest:
Het was even zoeken naar een patroon waar ik niet meteen van in paniek schoot bij het zien van zo veel vreemde patroondelen. Het werd uiteindelijk de King's vest uit La Maison Victor (editie 1, lente 2014).
Ik verving de opstikte zakken door gepaspeleerde klepzakken (ik word er nog goed in, in die gepaspeleerde zakken). Ik gebruikte maar 2 knopen in plaats van 3. Als voering gebruikte ik de laatste resten van de Wolf&Rita stof. Als je weet dat ik maar 1 meter verenstof had, weet je ook dat dit puzzelen voor gevorderden was. De licht glanzende blauwe stretchkatoen deed de rest om de sportiever ogende King's vest om te toveren in een feestelijke versie.



En tot slot het strikje.
"Of dat wel moest", vroeg de man. Wel ja, puzzelstukjes weet je.
Ik gebruikte de handleiding van  'De Zuster Van' als basis.








maandag 8 mei 2017

Me Made May: week 1




MeMadeWatte?

MeMadeMay is een initiatief om naaisters aan te moedigen om meer van hun zelf gemaakte kleding te gaan houden en ze vaker te dragen. Je kan je vollebak laten inspireren op Instagram
Hoe je de challenge zelf invult, bepaal je volledig zelf.
Voor sommigen is het een uitdaging om 1 keer per week iets zelfgemaakt te gaan dragen. Voor de ander is dat het maar als ze elke dag van kop tot teen zelfmaakmode zouden gaan dragen.
Hoewel de challenge niet zozeer rond het naaien zelf draait, kan het wel deel uitmaken van de challenge of kan het een stimulans of inspiratie zijn om wat meer voor jezelf te naaien.
Omdat ik nog zo veel hiaten zie in mijn kleerkast waar het op "me-made" aankomt, heb ik voor mezelf alleszins ook een naai-challenge opgenomen.
  • ik zal minstens 3 dagen per week iets zelfgemaakt dragen
  • ik ga 3 nieuwe stuks voor mezelf maken in de maand mei
  • minstens 1 van die 3 stuks moet iets zijn dat ik nooit eerder voor mezelf maakte of wat ik echt nog mis in mijn garderobe

Zelf maak versus zelf koop

Op zich vind ik het dragen van mijn zelf gemaakte kleding niet echt een grote challenge. "Zelfmaak" en "zelfkoop" staan hier op gelijke voet. Als het in mijn kleerkast hangt of ligt, wordt het graag gedragen. Als het niet graag gedragen wordt, is het ballast in mijn kleerkast. En ballast wordt verwijderd.

Dat betekent gelijk ook dat als ik iets maak voor mezelf, ik ook echt iets zal maken omdat ik het wil gaan dragen. Ik zal me niet gauw laten verleiden tot patronen/modellen en stoffen die me niet flatteren of buiten mijn stijl vallen. Ook al zie ik op sociale media de prachtigste creaties passeren met dat ene patroon of dat ene stofje, of is er een geweldige wedstrijd lopende met nog geweldigere prijzen. Ik laat het passeren (hoe lastig het soms ook is). Ik naai zelden om te naaien, tenzij om draagbare kleding te maken die ik zelf mooi vind en echt bij me past.


Week 1 van de Challenge

Blijkbaar draag ik toch vaker zelfmaak van 3 keer per week, zeker als ik niet aan het werk ben (ik moet vaak broeken dragen voor mijn werk en ongeveer daar bevindt zich al vast 1 hiaat).
Dat was een eitje, maar we zijn dan ook nog maar een week ver in de maand. Hoe ver ik echt kan 'springen' met mijn zelf gemaakte garderobe, zal ik pas aan het einde van de maand kunnen beoordelen.

Werden gedragen in week 1:


mijn lievelingsjurk
mijn groene plooitjesjurk (al telt deze niet echt mee want we zijn vandaag strikt genomen al een nieuwe week begonnen)
een grijze jeansrok
de blauwe plissé


Er wordt momenteel hard gewerkt aan 2 selfisch sewing projecten. Ik verwacht dat eentje hier een dezer dagen wel zal gaan verschijnen als ik mij aan het handwerk gezet krijg.



Vooral de laatste challenge zal een uitdaging zijn. Er staan bijvoorbeeld al zo lang een jas en een jeansbroek op mijn 'to sew' lijstje, maar blijkbaar kruipen er steeds andere projecten voor. Hopelijk lukt het deze maand wel want die wollen stof van Prada is zaaaaaaaaacht, echt jom.







maandag 1 mei 2017

Flounces and Ruffles: de Winnie blouse

Flounces and Ruffles, google het en je krijgt een oneindige lijst van hits.
Je kan er niet meer naast kijken. Geen kleerkast zonder, zelfs de mijne mocht er al aan geloven.
Daar waar de ruches (ruffles) vrolijk en speels zijn, vind ik de volants (flounces) net iets eleganter en dromeriger. Je hebt er alleen net iets meer stof voor nodig.

Met een aantal communiefeestjes in de agenda, trok ik samen met de dochter naar Lizzy L'oiseau om daar stofjes voor haar feestoutfit uit te kiezen.
Zij koos de stof, ik het patroon.

De Crystal Top (lmv, maart-april 2017) leek me wel wat, maar is voor dames. En de Winnie jurk, (lmv, mei-juni 2017) is een jurk, meer voor kleine schattige meisjes.
Helena valt daar ergens tussenin, ergens tussen een dame en een schattig meisje, weliswaar nog meer aan de schattige kant dan aan de dameskant.
Een mix van de twee patronen was dus een logische keuze.




Ik kortte de jurk niet alleen gewoon in.
De 'patternhack' speelt zich vooral af op het rugpand en aan de binnenkant.
Op het rugpand verving ik de knoopjeslijn van de Winnie jurk door een druppelvormige opening met bovenaan 1 enkel knoopje, wat het net iets eleganter maakt. 
Omdat ik voor de druppelvormige opening met een beleg en versteviging moest werken, besloot ik het bovenste deel van de blouse volledig te voeren zodat de halslijn en de armsgaten afgewerkte zijn met voering in plaats van met een biaislint. Hierdoor zijn er praktisch geen naden te zien aan de binnenkant.



Het diadeempje dat ik vorig jaar maakte voor haar communie, komt nog van pas.


 
 
 


en dat ze echt ergens tussen dame en schattig meisje zit, bewijst ze zelf



patroon:
op basis van de Winnie jurk, La Maison Victor, mei - juni 2017
stof:
soepel vallende zalmroze crêpe, geheel toevallig deze , gekocht bij Lizzy L'oiseau

Bloglovin

Instagram Follow