maandag 31 juli 2017

De stoffenruil van Davina

Zeg nooit een stoffenruil tegen een stoffenruil van Davina

 Een stoffenruil van Davina is immers een ruil voor assertieve dames die weten welk stofje ze willen en dat dan ook pakken.

Het conept:
  • iedereen neemt een ongebruikt stofje mee naar de meet van minstens 1m lang
  • iedereen krijgt op de meet een ander stofje in de plaats,
  • maakt het pakje open. Veel oh's en ah's tot gevolg en tot daar een klassieke stoffenruil. 
  • Maar dan wordt je in groepjes verdeeld, start de muziek en verdwijnt alle schroom. 
  • Heeft iemand anders een leuker stofje? of zie je meteen een heel project voor je met dat stofje van je buurvrouw? ... dan wissel je. Niets van beleefd toestemming vragen, gewoon schaamteloos graaien. 
  • En als de muziek stopt, is het gedaan met wisselen. Het leven is aan de rappen
  • Dit proces herhaalt zich dan een paar keer en aan het einde heb je hopelijk een leuk stofje. 
  • En aan het eind zijn we allemaal terug vrienden, lol.

Hoe het mij verging:

Ik was voorbereid deze keer. Vorige keer durfde ik de prachtige wolvenstof niet meer terug te nemen hoewel ik nog wel een ruilbeurt over had. En daar had ik een beetje spijt van. Dat zou ik nu niet meer laten gebeuren.

Deze keer ging alles er verrassend vreedzaam aan toe, echt waar. En ja ik was zeer zeer content met het stofje dat ik vast had aan het einde van de derde ronde (stresssssss).
Maar dan, plots, werd mijn stofje uit mijn handen gerukt en weg was mijn stofje. (Mijhijhijn stofje, waarvan ik al lang ben vergeten hoe het er uit zag, haha)

Half in choque van het manouvre de overbuurvrouw vergat ik nog te kijken welk stofje ik zelf in de plaats had gekregen.
Maar euh, oh, eigenlijk, Jaquard, ... maar hé ja, ik zie een rok voor mij, ik zie een short, ik zie vanalles in dat stofje, maar ja, merci! joepie!, ik ben wel blij met dit stofje! zomaar in mijn handen geduwd, zo op het laatste moment.
Ik kon zelfs niet kiezen welke kant ik nu het mooiste vond.
Er is geen achterkant of verkeerde kant of averechtse kant aan deze stof



Eind goed al goed dus

Wil je weten wat ik met 1 m van deze Jaquard maakte? of het nu een kleedje werd? of toch die rok? en welke kant ik gebruikte, of misschien alletwee? en voor wie?
Morgen! Beloofd!


Perfect? decafeinating





Dag 1:
Let's do this! 1 week geen cafeïne. Peanuts toch? Met mijn voorraad aan theïne- en cafeïne vrije theetjes en dus een rijk aanbod aan alternatieven is het nauwelijks een uitdaging te noemen toch?

What was I thinking?
Hoewel ik de dag zalig startte met verse gemberthee met citroen en op het werk ijverig doorwerkte op appel kaneel thee (heaven, ik zweer het je) voelde ik mij 's avonds like crap. En mijn zoon, ocharme, die zal het geweten hebben. (ik heb me de day after geëxcuseerd hoor)
Omdat ik twijfel of de hoofdpijn nu aan het cadeïne vrije leven ligt (is dat niet wat rap) of aan een mogelijk te kort aan slaap (op maandag na een verlengd weekend, kan dat?), kruip ik dan maar gelijk met de kindjes in bed.



Dag 2:
planning: Vergadering in Brussel en controles na de kantooruren.
Ik sla het koffie zetten voor een 2de dag op rij netjes over. Ik hou het op een chili-theetje en een stevig ontbijt om de laatste vermoeidheid weg te krijgen. Het is toch niet helemaal dat, maar soit.
Dit moet ik gewoon even volhouden, toch? "Geef het 3 dagen, dan is het ergste voorbij" denk ik bij mezelf.

"Mmm, is dat nu toch hoofdpijn? "
"Beeld ik me dat nu in, of sprak die koffieautomaat me net aan?"
Gelukkig vond ik niet meteen een tas, haha, jep, ik heb gekeken. Maar de hoofdpijn gaat wel niet echt weg en dafalgan heb ik niet meteen bij de hand om erger te voorkomen.

Mmm, toch maar even de collega bellen dat die migraine onze (avond)planning door elkaar haalt.
In mijn strijd om te overleven en heelhuids thuis te geraken, tracteer ik mezelf in het station van Brussel nog op een cola. (Migraine doet de gekste dingen met een mens.  Het maakt een mens gewoon ontoerekeningsvatbaar. Zij die het kennen, weten wat ik bedoel.) Ergens op dat ogenblik moet ik mijn autosleutel zijn kwijt gespeeld waardoor ik uiteindelijk strand ergens tussen mijn eindstation, het werk en thuis.
Na veel vijven en zessen ben ik thuis geraakt waar ik een geliefde cafeïnerijke excedryne neem en in mijn bed kruip. Klaar voor een stevige dut. 






Einde experiment. 

Of: ik heb een stevig probleem en ben zwaar cafeïneverslaafd, al had ik mezelf zo echt niet gezien
Of: ik ga veeeeeeeel te laat slapen en dat al jaren aan een stuk dag in dag uit.
Of: ik mag echt geen 10km lopen in de voormiddag, dat blijft altijd nazinderen en mondt steeds uit in hoofdpijn, sooner or later

Ik vermoed dat het een combinatie van alledrie is. Doe daar nog wat stress bij en je hebt bovenstaande reactie.
Was deze challenge dan helemaal voor niks nada nothing? nee nee, zeker niet. Deze challenge is voor mij een echte wake up call:
  1. Ik moet echt kei hard leren naar mijn lijf luisteren. Minstens 8u slaap, elke nacht, zonder uitzondering, liefst zelfs 9u, omdat ik dat echt nodig heb. Velen kunnen het met minder, maar ik, mijn lijf, niet. Ook al wil ik mezelf anders doen geloven.
  2. Misschien moet ik toch om te beginnen al eens stevig minderen met cafeïne en koffie beperken tot 1 à 2 tassen koffie 's morgen en voor de rest teren op al die lekkere alternatieven in mijn kast of in mijn tuin (munt, citroenmelisse, salie, tijm, citroentijm, ...) 
  3. 's avonds sporten, het gaat gewoon echt niet 's morgens, jammer maar helaas


Een echte challenge zou dus zijn: een week lang om 22u30 gaan slapen, maar helaas, ook dat,
- ondanks de hevigheid van de migraine, ik zou mijn les voor even moeten geleerd hebben-
is me afgelopen week niet echt gelukt.

Deze week is de "productiviteitschallenge" aan de beurt. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven. Maar  als ik de tips zo gauw eens doorlees, ontwaar ik daar ook eentje in de zin van:

Zorg voor een slaaproutine en een goede nachtrust


Ik heb nog een herkansing dus!



zondag 23 juli 2017

Perfect? uitstelleritis van de naaister

Sta me toe om gewoon in week 3 van de super leuke Perfect? blogchallenge van Miss Pixie binnen te vallen.
Een hele zomer bloggen we ons met zijn allen het perfecte leven in. Er is elke week een nieuwe challenge en in week 3 worden we uitgedaagd om elke dag iets te doen dat we niet graag doen of al even uitstelden.


Voor mij zijn dat 2 totaal verschillende zaken.
Het is voor niet dat ik iets uitstel dat ik het niet graag doe.
Net zoals ik niet gewoon alle dingen die ik niet graag doe, uitstel (kon het maar).

Ik kan natuurlijk een hele hoop zaken verzinnen van putjes leeg maken tot onkruid wieden, maar een mens in drukke tijdens moet keuzes maken, dus ik focuste me op het naaiwerk, van een reuze struisvogel gesproken, hahaha


1. Ufo's

unfinished objects
Elke naaisters heeft ze. Geknipt, half in elkaar gestoken, maar nog net die afwerking nog, ... en dan valt het stil.
Normaal werk ik een naaiproject netjes af, blog er over om pas dan aan het volgende te beginnen.
Dingen die dit proces verstoren zijn:
- deadlines (communie, wedstrijdjes, cadeautjesnaaisels ... )
- lanceringen van stoffen
- slecht weer
- lanceringen van patronen
- patroontesten
- te veel inspiratie
- mislukte projecten (zetten mij aan tot binge sewing in mijn honger naar succes)
- drukte op het werk

toeval wil dat er nogal veel van bovenstaande factoren aanwezig waren de afgelopen maanden. Ik zit dus met een, voor mijn doen, vrij hoog aantal Ufo's in huis.

Ik werkte 'slechts' 2 stuks af, maar ze beloven meteen wel mijn favorieten te zijn. En daar waar MeMadeMay me leerde dat ik echt wel wat bovenstukjes mis in mijn kleerkast, voldoen ze ook perfect aan die eis. Zowel de Nanöotop als de V-shirt kennen dan ook de binnenkant van de wasmachine nog voor ze de binnenkant van de kleerkast hebben gezien. 

 

 

 
 


patronen en stof:
Not another V-shirt met horizontale kniplijn uit Matching Outfits Matching Minds
Scapa (blauw met sterretjes), koperkleurig biais
Nanöotop
Wolf & Rita (uitverkocht)

De overige Ufo's hoop ik in de loop van komende week of maand nog af te krijgen en zal je dan ook ten gepaste tijde zien passeren op de blog.


2. repair café

Een blinde zoom gelost, een knoop afgevallen, een gat in een lievelingsbroek, een 'litske' aan een jas ...
Ook dat zal voor de meesten wel herkenbaar zijn. Het is niet het plezantste werk en in plaats van die dingen onmiddellijk te doen, verzamel ik de repair kleding in een aparte bak om er dan een jaar later 'te klein' of 'niet meer leuk' weer uit gehaald te worden om naar de kringwinkel te gaan.
Ik deed de bak open en haalde lukraak uit:
- de halslijn van Helena's nanöotop werd vermaakt (want die zat te hoog aan haar hals en stoorde haar)
- een nieuwe drukknoop aan een short
- 2 lievelingsbroeken met gat werden lievelingsshorts
- een missing knoop werd bij gemaakt en aan genaaid (van een rok die al zeer lang in de repair-bak zat)
- de blinde zoom aan een trui werd weer vast gezet



Voila, de kasten zijn weer aangevuld. Wie zei er hier dat het solden was? Zo voelt het wel, maar dan zonder geld uit te geven.

Ondertussen maakte ik mijn man afgelopen week ook nog eens intens gelukkig met een cleane keukentablet:
doorgaans een magneet voor oude sponsjes, vergeten niet meer zo verse kruiden, 20 scheuten pannenkoekenplantjes, een bakje voor de batterijen, een bakje voor de gebruikte nespressocapsules, ...

En mijn schoonvader zal ik niet meer horen zeggen: "wanneer ga je hier nu eens een plankje boven de lavabo hangen om de zeep op te zetten?"
maar: "wanneer ga je hier nu eens verven?"


it keeps me going















dinsdag 11 juli 2017

woman in black: Bree top een Kirsty skirt

Een stofje dat ik al zo lang in mijn kast heb en een stofje dat ik altijd in huis heb.

 
lili fabric van Atelier Brunette en Mini Labo: heerlijke zacht, soepel vallend en licht, heerlijk om te dragen.
en gewone zwarte punta di roma.

Voor de Lili fabric had ik aanvankelijk een hemd in gedachten (ik pinde dit), maar ik kreeg het niet gemaakt met 1 meter.
Een Bree Top uit La Maison Victor juli/augustus 2016 kreeg ik er wel uit. Omdat de stof heel soepel valt, is ze er perfect voor.

Bij de pasbeurt van de Bree top bleek dat mijn enige zwarte rokje niet meer helemaal zwart was (ik moet meer dat ene wasproduct gebruiken waarschijnlijk). Om helemaal volledig te zijn, was ik dus toe aan een nieuwe zwarte rok. Ik zag zo'n pencilskirt die klaar is in een half uur eigenlijk wel helemaal zitten. Dus de keuze voor een de kirsty rok lag voor de hand.
Ik maakte hem iets korter. Ik ben immers maar een kleintje. en voegde een split toe.














Bloglovin

Instagram Follow