dinsdag 26 september 2017

2 x Cobalt

Meestal probeer ik me toch wel te bedwingen als ik testerscalls voor patronen zie passeren. Willen wel, maar tijd hé.
Bij de testerscall voor de Cobalt van Blou was het formulier echter al ingevuld nog voor ik aan bedwingen dacht. Ik was meteen verkocht toen ik de preview van de Cobalt zag. (en ook de Maya ziet er veelbelovend uit!)


En al van de patroontest zelf werden al mijn verwachtingen ingelost: een heerlijk patroon.
  • eenvoudig
  • een handleiding die je er zo doorheen loodst en je zin doet krijgen om perfectie na te streven
  • een goede matentabel (hoera!)
  • een heleboel opties
  • een super draagbaar truitje, waar je alle kanten mee uit kan
  • maar toch een klein beetje speciaal

Om het patroontje en de maat een beetje te leren kennen (ik verloor een beetje gewicht en ik testte niet alle opties), maakte ik eerst een basisversie:
een standaard V-rug met manchetten.
Omdat ik maar 1 meter stof had, kon ik net geen lange mouwen maken. Ik belandde dus ergens tussen de lange mouw en de driekwartmouw. Voor mij is het perfect zo eigenlijk.
Ik verstevigde 1 zijde van de manchetten met rekbaar vlieseline om een iets steviger resultaat te krijgen.
Omdat ik een volledige halsboord in oker net iets te veel contrast vond, maar oker wel prachtig bij het stofje past, hield ik het op een fijn oker biesje als accent in de hals en aan de binnenkant van de manchetten. Voor het biesje aan de halsboord, naaide ik eerst een dubbel gevouwen biesje tricot aan de halsboord (goed uitkijken dat je dat aan de juiste kant naait). Pas daarna naaide ik het V'tje toe en bevestigde ik de halsboord aan de Cobalt.

 

 

 
 



Voor mijn 2de versie zette ik me over de knipvrees heen en knipte in de Tarda en de Sparkle Tarda en nam het risico om te hacken. (Dat verklaart meteen ook waarom ik heel zeker een eerste versie moest maken, want deze moest goed zijn.)
  •  Ik maakte de stadaard Y-rug
  • Ik liet de sparkle tarda terug komen op de mouw, een half rugpand, de halsboord en een manchet
  • Ik maakte de panden van het lijfje een stuk korter (het pand van de sparkle tarda is 45cm lang, niet lang genoeg voor een volledig rugpand)
  • en maakte een brede ruche onderaan







zelfde patroon, totaal ander truitje.
  • Belgisch patroon,
  • Belgische stof
  • Als je de test niet meetelt, is het de eerste keer dat ik de Cobalt maakte
  • En omdat het waarschijnlijk ook een favorietje wordt, hackte ik de boel nog eens voor mijn 2de versie
Wat me dan naadloos naar de criteria leidt van de Stick Belgique challenge. Die start deze week en belooft veel leuks te brengen.

Maar nog heel even over de Cobalt dus:
Die kan je deze week (hier) aankopen met 15% korting met volgende code 

TOUR0917COBALT
 
De code is geldig tot 4 oktober dus je kan je nog volop laten inspireren door andere bloggers die in de loop van deze week hun Cobalt-creaties zullen tonen.
Ik ben alleszins super benieuwd naar al die andere Cobalten.
hou dus zeker deze blogs in het oog:

vrijdag 22 september 2017

Selfish sewing voor de luie naaister: Bretoense trui

Ik ging op naaiweekend en nam mee:
- projectjes voor mezelf
- projectjes voor mezelf
- projectjes voor mezelf
- stof voor projectjes voor mezelf
- projectje voor mijn man

Niets voor de kinderen dus. En dat ik mij daar geen seconde schuldig om heb gevoeld, nah. Een weekend zo alleen voor mezelf en een heel klein beetje voor de man.

En dat naaien voor mezelf helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn, bewijzen de zelfgemaakte toppers in de kleerkast (of beter gezegd, weinig in de kleerkast, maar van den draad weer aan, in de was, aan den draad, ...) maar al te zeer. Ik denk dan aan:
de kristy rok
de harlequin dress
de nanöo top
de mega luie wijven (plissé) rok

Om mijn selfish naaiweekend gegarandeerd succesvol te openen, maakte ik vrijdagavond nog eens een Nanöo top in all time favorite gestreepte french terry.

Ik maakte een maatje groter dan vorige keer (Franse maten!). Ik werkte niet af met een boordje onderaan. Het patroon bestaat daarmee uit wel geteld 2 patroondelen. Alle randen werden afgewerkt met een tweelingnaald. Veel eenvoudiger kan je het niet verzinnen.
Weinig werk en instant voldoening met deze klassieker die mij meteen terug katapulteert naar de zalige zomers in Bretagne.






De zoon was fotograaf van dienst, dus een obligatoire dab en 'poepfoto' konden niet ontbreken. Ik denk dat ik volgende keren toch nog eens beroep ga doen op een vriendin ofzo.







Bloglovin

Instagram Follow